TEMPO FARKI

[BjkBasket]

Bir önceki hafta grubun zayıf halkası olarak görülen Hamburg maçı sonrası Eurocup’ın iddialı kadrolarından İngiliz ekibi London Lions’a karşı Beşiktaş’ın rakibine maç boyu belli temel noktalarda ayak uydurmakta zorlandığını görüyoruz. Son çeyrekte bir geri dönüş yaşanıp uzatma şansı elde edilse de iki takım arasındaki hücum zihniyeti farkı açıkça ortaya çıktı. Tabi bu tablo Alimpijevic’in kararından çok dış etkilere bağlı.

Şimdi tempo denince akla büyük oradan yüksek pozisyon sayısı geliyor. Maç boyu fazla şut kullanmak bir noktaya kadar bunu gösterebilir. Lakin maçın resmini çizmek için daha farklı noktalara odaklanmak gerekli. Beşiktaş 41 ikilik ve 33 üçlük ile 74 şut ile maçı tamamlarken London Lions ise 31 ikilik ve 22 üçlük ile yani günümüz basketbolunun da belirgin derecede altında 53 şut ile karşılaşmayı bitirdi.

Ancak kâğıda bakmadan çıplak gözle maça baktığımızda İngiliz ekibinin yarı saha hücumlarında oldukça aktif bir pas trafiğine ve set temposuna sahip olduğunu görüyoruz. Atletik bir takım olmakla beraber liglerinde kendi kalibresinde çok takım olmamasına rağmen ligin dinamikleri bu tür bir oyun için deneysel maçlar oynamaya müsait. 19 iki sayı ve 11 üç sayı isabetinin 23 asist ile gelmesi ve kaçan şutlarının önemli kısmının da müsait pozisyonlarda olduğunun altını çizmek gerekir. Yani işin özeti Beşiktaş’ın savunmadaki sabrını, rotasyonlarını ve adam değiştirme stratejileri konusunda derslerini iyi çalışmışlar. Muhtemelen Hamburg maçı onlar için iyi bir veri oldu. Yarı saha basketbolunda hızlı set trafiğiniz varsa yetenekleri kısıtlı olarak görülen bütün yan parçaların aslında böyle olmadığı, gayet verimli oynayabildiklerini de görürsünüz.

Beşiktaş tarafında ise bir tıkanma söz konusuydu. Sette ilk opsiyon uygulanamadığı zaman çabuk karar verilemediği için hücum oyunu inisiyatifine kalıyordu. Bu yüzden momentumu çevirme adına kullanılan bütün kritik toplarda yanlış tercihler yapıldı. Oklar Needham ve Matthews’de çünkü onlar etrafını “maç boyu” ne kadar oyunun içine katabiliyor? Öte yandan mücadelelerinden ve konsantrasyonlarından şüphe edilmeyen yerli rotasyonunun rakibin hız ve atletizm kombinasyonuna karşılık verme hususunda süreklilik gösteremediği açık. Çünkü ilk yarıdaki iç dış dengesinde kullanılan 3 lükler hemen hemen eşitken ( 14 ve 15 ) maç sonu bu tablo dramatik bir şekilde Beşiktaş aleyhine gelişti. Şimdi 3 çeyrek boyunca çok fazla top kaybı yapmayan rakibe karşı açık alanda müsait şut imkânlarını da bulamazsınız. Onlar adına bizim en büyük avantajımız 2 eksikle geldikleri Akatlar’da rotasyonu küçültmenin verdiği etki ile son çeyrekte frene basmaları oldu. Nitekim bu çeyrekte yaptıkları top kayıpları sonrası kontrolü ele geçirme şansları elde edildi.

Maç özelinde toparlamak gerekirse Beşiktaş eğer Eurocup’da hedefe varmak istiyorsa direkt rakiplerine karşı 80’li skorlarda da maç kazanmalı şu anki kadro yapısı ile 70’ler bandında onları tutmak kolay olmayacak. 2 hatta 3 oyun kuruculu beşlerin daha verimli değerlendirilmesi için sanki bir dağıtıcı yani “ distribütör” guard takviyesi iyiden iyiye düşünülebilir. Böylece Mathews ve Needham’ın topla oynama sürelerini kısıp onları 2 numarada daha uzun süreler kullanabilirler.

Asıl vurgulamak istediğim nokta elbette ki son bölümde. Rakipteki 3 oyuncu guard Matt Morgan, Tarık Phillip (Phillip oynamadı) ve pivot Olaseni geçtiğimiz yıllarda ligimizdeki orta sıra takımları hatta bir alt lig TBL’de oynadılar (Morgan–Konya). Morgan ve Olaseni’nin pozisyonlarında oyuna hükmedişleri, oyundaki düşünme hızı Beşiktaş kadrosunun üstündeydi. Şimdi o zamanlar bu oyuncuları Eurocup ve muadili takımlarda görmek ister misiniz ? Sorusuna ezici çoğunluk “ HAYIR” derdi. Olayın ana teması şu bizim ligimizde basketbol “AĞIR ve YAVAŞ“ oynanıyor. Seviye yükseldikçe bu kendini daha net belli etmekte. Alimpijevic muhakkak bunu tercih etmiyor ancak rakip kendi liginde buna uygun karşılaşmalar yaparken Beşiktaş bu melekeleri kazanacak maçları oynamadı. Dolayısıyla 1 haftada böyle reaksiyon göstermek kolay değil.

Yazar: Hürol Yöney